Moskova’ da

      Tarihler 10.12.2013 ü gösteriyordu ve uçağımız  Moskova’ da ki  5 Havalimanıdan   Vnukovo Havalimanına inmişti. Macera başlıyordu; kuyrukta fazla beklemeden uzattıkları evrağı hiç anlamadan  2 yere imza attık. Fakat şunu biliyoruz ki bu evrak kaybedilmemeli, dönüşte istenecek çünkü. Sonra internetten okuduğumuz üzere Moskova da merkeze gitmek için  Aeroekspressi kullanmalısınız. Bu yüzden  makinadan bilet alalım dedik ama nafile çalışmadı. Biz en iyisi eski usul gişeden  alalım diye oraya yöneldik. Zar zor biletlerimizi almayı başardık.

 

 

İstasyonda inince hemen oracıkta metro biletini hallettik. ( tek geçişlik bilet 30 ruble, 11 lik geçiş bilet biraz daha avantajlı 300 ruble ) Asagiya indik ama öyle böyle değil. Bitmek tükenmek bilmeyen uzunlukta merdivenler var. Ve sonunda meshur Moskova da ilk gordugumuz istasyona (belki en sıradanıdır şimdilik hiçbir fikrimiz yok )   bayıldık. Tabii ilk dakikalar bocaladık ama gezgin burnu koku alarak yolunu bulur. Bizi gelmeden önce en çok korkutan Kiril alfabesiydi çünkü  havaalanının dışında hiç biryerde göremeyeceğimizi okumuştuk. Sabit metroda konuşan adam sesine kulak kestik neyse ki bir durak sonrası hostelimizin durağı” Arbatskaya”.  Metro ile ilgili bir tüyo adam sesi şehir merkezine doğru gittiğinizi, kadın sesi eve dönüş anlamında şehir dışına çıktığınızı belirtiyor.

 

 

 

Dersime çok iyi çalışmışım ki dışarı çıkar çıkmaz hangi yöne yürüyeceğimi biliyordum. İlk gün önemli tabii sonra kaybolmak serbest ama ilk gün insan yatağını yurdunu hemen bulmalı.  Arbat caddesi üzerindeki  “Da hostel” e geldik fakat girer girmez beğenmedik. Odamiza yerlesir yerlesmez çay ictik ve kostur kostur sokaklara atıldık. Dedim ya hostel i begenmedik diye 5 dk icinde oylama yaptik ve sonuc bu gece kalalım yarın baska yer bulalım. İnternetin gözünü seveyim şıp diye yeni hosteli belirledik. Meğer arka sokagimizdaymıs. Orayı bulana kadar içimizde bir korku “ya yer yoksa ? nasıl kalırız o pis kokulu yerde”  di. Ama kapıda sevimli bir kız karşıladı. Öyle böyle derken derdimizi anladı yarın oraya taşınıyoruz fakat önce alt katta bir teyzenin ev gibi mekanında bir gece kalmalısınız, dedi. Sonra üst kata yeni hostele terfi edeceğiz.

Kısaca durumlar biraz karıştı. Neyse  ki Kremlin’ in yolunu biliyoruz. Haritaya bakınca şuracıkta ama caddeler o kadar geniş ki,  karşıya geçmek için belirli yerlerdeki alt geçitler kullanılmak zorunda. Haydi buyrun burdan yakın a dostlar, yürü babam yürü…

İlk gün derece    -13 donduran bir rüzgar ve bilmediğimiz bir yerde karanlıkta yürüyoruz. Kalabalık nereye biz oraya. Vee işte karşımızda kırmızı dev duvarlar, dibinde mavi ladin çamlar, ışıl ışıl her yer.  Binalar dile gelip, hadi ne duruyorsun fotoğrafımı  cek diyor. Moskova’ da bu mümkün mü peki?  Tabii ki  hayır! Kimse elini cebinden, özellikle eldiveninden çıkarmak istemiyor. Ama manzara çok cekici hemen şakır şakır telefonlara saldırdık. İlk anımız bu sekilde kayıtlara alındı. Hemen o ışıltının  yanında Gym diye yazılan bizim  okuyamadığımız, Rusların gum dediği bir alışveriş merkezi var. Sağolsun ısıttı bizi, yemekte yedik.

…

Ne yedik: 4 mantar corbasi, 1 somon, 1 salata, sosu için ayrıca para alıyorlar kayıtlara geçsin, hepsi Türk lirasıyla  36 Tl . Çorba insanı nasıl da güzel  ısıtıyor. Dışarıda bizi bekleyen  geri dönüş yolu uzuyor da uzuyor ama ne çare gideceğiz. Bir an önce Kremlin meydanından uzaklasmalıyız çünkü buzlanma hızlanıyor.  Geceyarısı olmuş çok yorulduk. Karman çorman yazım icin özür dilerim  sevgili dostlar. Çünkü tabletten ve hostel odasından yorgun argın yazmaya çalıştım. Burada bir anı olarak kalsın istedim.  

Günün sözü  :  erken kalkan erken yol alır.
Günün özeti :  Metroda şaşılıp kalındı, Kızılmeydan’ da daha çok  şaşılıp kalındı, dışarısı soğuktu, hostel kokuyordu, ama keyifler tam ayarındaydı.
Sayılarla gün  : 13.7 km  – 18343 adım yüründ, karda buzda hem de.